The Battle 4: Small Faces vs Faces

**Dave Evans** 27.09.16 18:21

In deel 4 van the Battle een strijd tussen de Small Faces & the Faces. Overigens pas ik het concept iets aan. Want ging het bij de vorige 3 battles nog om de plaat, nu gaat het puur om de vergelijking tussen de bands.

1.Small Faces

De Small Faces was een Britse rockgroep uit de jaren 60 van de 20e eeuw. Samen met The Who speelden ze een aanzienlijke rol in de Modbeweging. De leden waren Steve Marriott, Ronnie Lane, Kenney Jones en Jimmy Winston.
Hun debuutsingle, Whatcha Gonna Do About It, geschreven door Ian Samwell, kwam uit in 1965, en was een kleine hit in eigen land. Hun volgende single,I've Got Mine, haalde de hitparades niet, en Winston verliet de band.Ian McLagan nam zijn plaats in. In het voorjaar van 1966 hadden ze hun eerste grote hit vast in Engeland met Sha-La-La-La-Lee, een nummer van Mort Shuman. In de zomer van dat jaar piekte hun populariteit All Or Nothing de top van de UK-hitlijsten haalde, achteraf gezien hun enige nummer 1-hit in eigen land.
Hun eerste album, Small Faces, kwam ook uit in 1966 en bleek erg succesvol te zijn. Begin 1967 ruilden ze Decca Records in voor het Immediate Records label van Rolling Stones' producer Andrew 'Loog' Oldham. In de fameuze Summer of Love brachten ze het nummer uit waar ze nog altijd bekend om zijn: Itchycoo Park. Deze psychedelische song werd vooral gekenmerkt door een pril gebruik van phasing. De opvolger Tin Soldier gaat door als een van de krachtigste rocksongs aller tijden.
In 1968 kwam hun inmiddels vierde album uit, Ogdens' Nut Gone Flake, waarvan een kant was gebaseerd op een sprookje. Het album kreeg uitstekende kritieken, behaalde in Engeland de eerste plaats en zorgde zo voor een tweede hoogtepunt in hun carrière. Op het album kwam ook de eerder al succesvolle hitsingle Lazy Sunday te staan. De zin "Lazy sunday afternoon... I've got no mind to worry, close my eyes and drift away...." geeft een treffend beeld van de flowerpowerperiode. De elpee stak in een ronde hoes. Deze hoes kon worden opengeslagen en gaf dan de binnenkant van een tabaksdoos te zien, compleet met een pakje vloeitjes. Verder uitgevouwen werden vier zwart-witfoto's zichtbaar van de afzonderlijke groepsleden, die enigszins schuil gingen achter een gordijn van sigarettenrook.
Daarna brachten de Small Faces nog twee singles uit, maar noch het lijzige en folksy The Universal noch het hartverscheurende Afterglow of your love (waarvoor geen promotie werd gevoerd gezien de band al was ontbonden) konden het commercieel succes vanLazy Sunday evenaren.
Toen Marriott plotseling de band verliet in 1969 om, met o.a. Peter Frampton (ex-The Herd), de supergroep Humble Pie op te richten, probeerden de overige leden de Small Faces voort te zetten en rekruteerden daartoe Rod Stewart en Ron Wood. Kort daarna veranderden ze hun naam in The Faces. In de eerste helft van de jaren zeventig scoorden ze, vooral live, heel veel succes. Stewarts solocarrière kwam stilletjesaan meer en meer op de voorgrond.
In 1977 kwamen de Small Faces voor korte tijd weer bij elkaar, zonder Ronnie Lane. Rick Wills verving hem op bas. Wills ging later 13 jaar lang bas spelen bij Foreigner.
De meeste nummers van de Small Faces werden geschreven door zanger-gitarist Steve Marriott en bassist Ronnie 'Plonk' Lane. Deze talentrijke tandem is al geruime tijd overleden: Marriott kwam om in een huisbrand in 1991, Lane stierf in 1997 aan multiple sclerose. Eind 2014 overleed toetsenist Ian McLagan ten gevolge van een beroerte.

2. The Faces

Faces is een Britse rockgroep uit de jaren zestig en zeventig. De groep werd gevormd in 1969, nadat Steve Marriott de band Small Faces verliet om de eigen band Humble Pie op te richten. Nieuwe leden Rod Stewart(zang) en Ron Wood gingen verder met de oude leden van de band Ronnie Lane (bas), Ian McLagan (keyboards) en Kenney Jones, (drums). Hun elpees en liveoptredens waren bekend om de rauwe energie en wilde ritmes. Hiermee waren de Faces een belangrijke inspiratie voor latere Britse punkbands als The Damned en Sex Pistols.
Hun meest succesvolle nummers waren onder andere "Stay with Me", "Had Me a Real Good Time", "Cindy Incidentally" en "Richmond". Rod Stewarts solocarrière overschaduwde al snel die van de Faces, en de band maakte nog een studioalbum, Ooh La La, om in 1975 te besluiten uit elkaar te gaan.
Na het uiteenvallen van de band, gingen de verschillende leden hun eigen weg. Ron Wood ging bij The Rolling Stones spelen; Ronnie Lane vormde de band Slim Chance; Kenney Jones ging na de dood van Keith Moonbij The Who spelen; en McLagan werd een sessiemuzikant. Rod Stewart bouwde een succesvolle solocarrière op.

**sowhat** 27.09.16 19:53

Heel duidelijk Faces, want een stuk steviger. En ook heel wat beter dan de suffe solocarrière van Rod Stewart.

Mirrr 29.09.16 12:54

Small Faces dus (sorry Sowhat Very Happy

)

Gast 29.09.16 14:10

Ik ga voor de hier (bewust??) niet vermelde optie 3 namelijk even goed/even slecht en dan voor even goed.....

Jan... 29.09.16 14:30

Wie een plaat als Tin Soldier kan maken, verdient een plek in de hemel. Alles is goed aan dat nummer. Buiten dat zijn All or Nothing, Itchycoo Park en Lazy Sunday ook fijne klassiekers en the Faces ken ik alleen van dat nummer met Rotje Stewart. Van die man krijg ik spontaan aambeien. Dus.....

Ries 29.09.16 14:58

Waarin klein groot kan zijn! Small Faces natuurlijk

snoopy 29.09.16 16:48

jan1966 schreef:Wie een plaat als Tin Soldier kan maken, verdient een plek in de hemel. Alles is goed aan dat nummer. Buiten dat zijn All or Nothing, Itchycoo Park en Lazy Sunday ook fijne klassiekers en the Faces ken ik alleen van dat nummer met Rotje Stewart. Van die man krijg ik spontaan aambeien. Dus.....

aambeien? da's dus meer iets met faeces Very Happy

hoe dan ook....ik ben het met je eens, voor mij ook duidelijk de Small Faces.

Roy 29.09.16 21:04

Journeyman schreef:

Ik ga voor de hier (bewust??) niet vermelde optie 3 namelijk even goed/even slecht en dan voor even goed.....

Hier kan ik mij goed in vinden. Maar optie 3 is er niet. Als ik dan toch moet kieen, dan ga ik voor de Faces.

**forzautregivo** 01.10.16 12:05

Small Faces uiteraard! Geweldige band

arjanh 01.10.16 16:18

Een battle kent natuurlijk geen gelijkspel, dan zou het geen battle zijn Smile

Niet dat dit voor mij ook maar in de buurt komt van een gelikspel. Small Faces hebben een hoop gave nummers, ik heb ook een verzamelaar van ze in de kast staan.

Gesponsorde inhoud

The Battle 4: Small Faces vs Faces

Welke band vond je beter?

The Battle 4: Small Faces vs Faces

Re: The Battle 4: Small Faces vs Faces

Re: The Battle 4: Small Faces vs Faces

Re: The Battle 4: Small Faces vs Faces

Re: The Battle 4: Small Faces vs Faces

Re: The Battle 4: Small Faces vs Faces

Re: The Battle 4: Small Faces vs Faces

Re: The Battle 4: Small Faces vs Faces

Re: The Battle 4: Small Faces vs Faces

Re: The Battle 4: Small Faces vs Faces

Re: The Battle 4: Small Faces vs Faces